فرشته حسینی به اخراج شدن خانواده‌ افغانی‌ اش اعتراض کرد

فرشته حسینی با لباس افغانی در جشنواره فیلم کارلووی واری

فرشته حسینی، بازیگر برجسته سینما و همسر نوید محمدزاده، با پوشیدن لباس افغانی در جشنواره فیلم کارلووی واری جمهوری چک توجه بسیاری را جلب کرد. او در این جشنواره، درباره اخراج گسترده افغان‌ها از ایران گفت‌وگو کرد و سخنانش به سرعت در شبکه‌های اجتماعی وایرال شد. این اقدام جسورانه، بازتاب فراگیری در فضای رسانه‌ای و مجازی ایران و افغانستان داشت و موج جدیدی از واکنش‌ها را شکل داد.

اعتراض فرشته حسینی به اخراج خانواده‌اش از ایران

فرشته حسینی در سخنان خود اعلام کرد: «من در ایران به دنیا آمدم ولی پدر و مادرم اهل افغانستان هستند. بسیاری از بستگانم، پس از سیاست جدید دولت ایران در خصوص خروج اتباع خارجی، ناچار شدند ایران را ترک کنند.» او با لحنی متأثر، از سرگردانی خانواده و فامیل خود در افغانستان سخن گفت و افزود: «شرایط زندگی در افغانستان بسیار نابسامان است، زنان حق تحصیل ندارند، مجبور به پوشیدن برقع شده‌اند و آزادی‌های اولیه‌شان نقض شده است.»

حسینی تأکید کرد: «احساس می‌کنم وظیفه من این است که صدای مردم افغانستان باشم.» این سخنان او با استقبال بخشی از کاربران شبکه‌های اجتماعی مواجه شد و بسیاری از فعالان حقوق بشری نیز واکنش مثبت نشان دادند.

ویدیو صحبت‌های فرشته حسینی

واکنش‌ ها به اعتراض فرشته حسینی

انتشار گسترده کلیپ اعتراض فرشته حسینی به اخراج افغان‌ها از ایران، واکنش‌های مختلفی به دنبال داشت. برخی او را به خاطر شجاعت در بیان مشکلات مهاجران ستودند، در حالی که عده‌ای دیگر، با اشاره به شرایط سخت اقتصادی و اجتماعی مردم ایران، خواستار توجه بازیگر به ابعاد مختلف موضوع شدند.

برخی رسانه‌ها، با اشاره به حضور پررنگ فرشته حسینی در سینما و تئاتر ایران، معتقد بودند که او و خانواده‌اش نسبت به سایر اتباع افغانستانی از رفاه بیشتری برخوردار بوده‌اند. بنابراین انتقادات او را در برخی لایه‌های جامعه ناشی از جایگاه ویژه خانوادگی و هنری‌اش دانستند.

پاسخ به اظهارات فرشته حسینی؛ نگاهی فراتر از یک روایت

گروهی از فعالان اجتماعی و رسانه‌ای به سخنان وی واکنش نشان داده و تاکید کردند که سیاست خروج اتباع افغانستانی، پیرو دغدغه‌های اقتصادی، امنیتی و اشتغال جوانان ایرانی اتخاذ شده‌است. طبق این پاسخ‌ها، دولت ایران تلاش کرده است ضمن حفظ حرمت و امنیت اتباع مهاجر، به دغدغه مردم خود نیز بپردازد.

کاربران ایرانی بیان داشتند که «امنیت ملی»، «اشتغال جوانان بیکار» و «توزیع منصفانه منابع» در اولویت برنامه‌ها قرار دارد. هرچند اخراج اجباری و شرایط سخت برای مهاجران افغان را تلخ و دردناک دانسته‌اند، اما اشاره کردند که باید مشکلات در کلان جامعه ایران نیز در نظر گرفته شود.

گفتگوها و نقدهای رسانه‌ای درباره مهاجرت و وضعیت اتباع

واکنش‌های رسانه‌ای به صحبت‌های فرشته حسینی، ابعاد مختلفی داشت؛ بهنام صمدی، فعال رسانه‌ای، در توئیت خود نوشت: «باید با پدیده کولبری، ته‌لنجی، شوتی و اتباع بیگانه غیرمجاز بدون هیچ اغماضی برخورد شود. همین برخوردهای احساسی امنیت و اقتصاد کشور را خدشه‌دار کرده‌اند.»
افراد دیگری نیز راهکارهایی مانند آزادسازی واردات کالا و ایجاد اشتغال برای مرزنشینان را مطرح کردند تا از پدیده کولبری و شوتی‌گری جلوگیری شود.
در مقابل، تعدادی از کاربران شبکه‌های اجتماعی به توزیع ناعادلانه منابع و نبود اشتغال در مناطق مرزی اشاره نمودند و راه‌حل را نه در برخوردهای قهری، بلکه در اصلاح ساختار اقتصادی عنوان کردند.

نقد اجتماعی بر اظهارات چهره‌ها و مهاجران

در برخی از تحلیل‌های انتقادی نسبت به صحبت‌های خانم حسینی آمده که نقش او در سینما بازتاب‌دهنده دردها بوده ولی مردم کوچه و خیابان، واقعیت این درد را با گوشت و پوست خود لمس می‌کنند. در این نقدها یادآوری شده که شرایط کشور میزبان برای سال‌ها پذیرای مهاجران بوده و اکنون با توجه به شرایط اقتصادی و فشارهای ناشی از تحریم، چالش‌های بسیاری را پشت سر می‌گذارد.

همچنین تاکید شده که میهمان‌نوازی ایرانیان، بخش جدایی‌ناپذیر فرهنگ این سرزمین بوده، اما انتظار می‌رود مهاجران نیز قدردان این رفتار باشند و صرفاً انتقاد از شرایط فعلی، پاسخگوی عمق مسائل مهاجرت نباشد.

پیشنهاد نگاهی نو به افغانستان

در بخشی از واکنش‌ها خطاب به فرشته حسینی پیشنهاد شده است که اگرچه شرایط فعلی افغانستان دشوار است، اما جمعیت جوان بازگشت‌کننده می‌تواند زمینه‌ساز تحولات مثبت و شکوفایی پتانسیل‌های عظیم این کشور شود. این نگاه، نگاهی آرمان‌خواهانه و امیدوارانه به آینده افغانستان است و علاوه بر تاکید بر حق امنیت و آرامش مهاجران، به وظیفه همگانی برای بازسازی کشور نیز اشاره می‌کند.

شرح بیوگرافی  فرشته حسینی و همسرش نوید محمدزاده

فرشته حسینی متولد ۶ اردیبهشت ۱۳۷۶ در تهران است و از خانواده‌ای مهاجر و اصالتاً افغان به دنیا آمده. او بازیگری را از دوران کودکی آغاز کرد و با حضور در تئاتر و فیلم‌های سینمایی چون رفتن و هفت و نیم به شهرت رسید. عملکرد درخشانش در فیلم رفتن، جایزه بهترین بازیگر زن جشنواره مراکش را برایش به ارمغان آورد.
در سال ۱۴۰۰ فرشته حسینی ازدواج خود با نوید محمدزاده، بازیگر شناخته‌شده سینمای ایران، را به صورت رسمی اعلام کرد. عکس‌های این دو هنرمند مورد توجه مخاطبان بسیاری واقع شد و زوج هنری موفقی را در سینما رقم زدند.

• زمینه فعالیت: سینما و تئاتر
• سال‌های فعالیت: ۱۳۸۸ تا کنون
• همسر: نوید محمدزاده
• فرزندان: —

دفاع از هنرمندان ایرانی و تجربه زیسته در ایران

فرشته حسینی بارها تاکید کرده است که طی سال‌های فعالیت خود در ایران، هرگز احساس تحقیر از طرف کارگردان‌ها و بازیگران ایرانی نداشته و حتی مورد تشویق قرار گرفته است. او یادآوری کرده، عمده دشواری‌ها و نگاه‌های منفی را از سوی برخی هم‌وطنان مهاجر افغان تجربه کرده‌است.
باوجود این، گلایه‌های فرشته حسینی از نگاه تبعیض‌آمیز نسبت به مهاجران افغان در جامعه ایران همچنان ادامه دارد و وی معتقد است باید فرهنگ برخورداری از حقوق انسانی برای همه تقویت شود.

احساس تعلق، وطن و هویت دوگانه

حسینی در نشست خبری فیلم «دسته دختران» بیان داشته که حس او نسبت به ایران و افغانستان تفاوتی ندارد و خود را ایرانی می‌داند: «در اینجا به دنیا آمده‌ام، بزرگ شدم، درس خواندم و دوستانم اینجا هستند.» او باور دارد که بزرگ شدن در یک سرزمین، سبب تعلق خاطر و هویت مشترک می‌شود و این حقیقت در زندگی هنری و شخصی او نیز بازتاب یافته است.

فیلم‌شناسی و آثار هنری فرشته حسینی

• فیلم‌های سینمایی:
  • رفتن (۱۳۹۵)
  • شکستن همزمان بیست استخوان (۱۳۹۷)
  • سونامی (۱۳۹۷)
  • یلدا (۱۳۹۷)
  • هفت و نیم (۱۳۹۸)
• سریال خانگی:
  • قورباغه (۱۳۹۸)
• تئاتر:
  • خشونت علیه زنان
  • سینماهای من
  • شازده کوچولو
  • ماهی سیاه کوچولو
  • من موجودی احساساتی هستم
  • یک خاطره، یک مونولوگ، یک فریاد و یک نیایش

جمع‌بندی و نگاه جامع به ماجرای اعتراض فرشته حسینی

ماجرای اعتراض فرشته حسینی به اخراج خانواده‌اش از ایران، تنها روایت یک بازیگر مهاجر نیست؛ بلکه بیانگر دردها، دغدغه‌ها و شکاف‌های عمیق اجتماعی میان جامعه میزبان و مهاجر است. سخنان او و واکنش‌های چندلایه به آن، فرصتی برای مرور انتقادی سیاست‌های مهاجرتی، بازنگری مفهوم همزیستی، عدالت، مسئولیت‌پذیری اجتماعی و اهمیت گفت‌وگو درباره آینده پناهجویان افغان در ایران و بازگشت به افغانستان ایجاد کرده‌است.

در نهایت، این اتفاق می‌تواند آغازگر فصل تازه‌ای برای تعامل، درک متقابل و ارزیابی مجدد دیدگاه‌ها و سیاست‌ها در مواجهه با بحران مهاجرت منطقه‌ای باشد.